Basari Öyküleri

Ünlü Rus yazarı Lev Tolstoy akşam yürüyüşüne çıktığı sırada, yanına son derece zayıf ve halsiz bir dilenci yaklaştı. Tolstoy adamın günlerdir doğru dürüst bir şey yiyemediğini hemen anladı. Durdu ve biraz para çıkarmak için elini cebine götürdü.
Ancak, cebinden bir kuruş bile çıkmadı! Tolstoy, adama yardım edemediği için son derece üzülmüştü. Dilencinin yıpranmış kirli ellerini tuttu ve özür dileyen bir ses tonuyla:
"Beni affet kardeşim" dedi. "Yanımda sana verebilecek hiçbir şeyim yok."
Dilencinin solgun ve yorgun yüzü birden aydınlandı. "Hayır, benden özür dileme" dedi dilenci. "Sen bana çok büyük bir hediye verdin. Bana "kardeşim` dedin!"
Başarı Öyküleri`nde başarının her zaman maddi ve nitelik taşımadığını; mal mülk ve statünün ötesinde, kalıcı dostluk ve sevgi bağları kurabilmenin asıl başarıyı teşkil ettiğini; bazen masum bir duaya verilen "hayır!" cevabıyla ümitlenmenin başarı olduğunu göreceksiniz.